Psalm 91

Psalmy to wyjątkowy sposób na rozmowę, modlitwę z Panem Bogiem. Psalm 91 jest mniej znanym, jednak bardzo pięknym i wdzięcznym psalmem z biblijnej Księgi Psalmów.

Wyjątkowość Psalmu 91

Psalm 91 jest dość długi, jednak w porównaniu do wielu innych jest napisany dość prostym językiem. To znaczy, niemal każdy zrozumie każdy jego wers. Nie ma niezrozumiałych metafor, a jego wyjątkowość polega na jego charakterze. Psalm 91 wywyższa Boga jako naszą tarczę ochronną przed różnymi niebezpieczeństwami. Jest to piękne i budujące. Stwórca nazywany jest ucieczką dającą moc wygrania z wężami i lwami. Jednak może nieco mniej zauważalne jest przesłanie, że to wszystko dostaniemy jeśli, zaufamy Panu Bogu i będziemy z nim przebywać.

Dla kogo Psalm 91?

Psalm 91 jest szczególnie kierowany dla osób wątpiących w moc bożą i tych, którzy są przed wyborem pomiędzy dobrem a złem i się wahają. Śmiało wracajmy również do tego psalmu w codziennej modlitwie, aby się umocnić. Poniżej treść Psalmu 91, znajdziemy go oczywiście w Księdze Psalmów w Piśmie Świętym.

Kto przebywa w pieczy Najwyższego
i w cieniu Wszechmocnego mieszka,
mówi do Pana: «Ucieczko moja i Twierdzo,
mój Boże, któremu ufam».
Bo On sam cię wyzwoli
z sideł myśliwego
i od zgubnego słowa.
Okryje cię swymi piórami
i schronisz się pod Jego skrzydła:
Jego wierność to puklerz i tarcza.
W nocy nie ulękniesz się strachu
ani za dnia – lecącej strzały,
ani zarazy, co idzie w mroku,
ni moru, co niszczy w południe.
Choć tysiąc padnie u twego boku,
a dziesięć tysięcy po twojej prawicy:
ciebie to nie spotka.
Ty ujrzysz na własne oczy:
będziesz widział odpłatę daną grzesznikom.
Albowiem Pan jest twoją ucieczką,
jako obrońcę wziąłeś sobie Najwyższego.
Niedola nie przystąpi do ciebie,
a cios nie spotka twojego namiotu,
bo swoim aniołom dał rozkaz o tobie,
aby cię strzegli na wszystkich twych drogach.
Na rękach będą cię nosili,
abyś nie uraził swej stopy o kamień.
Będziesz stąpał po wężach i żmijach,
a lwa i smoka będziesz mógł podeptać.
Ja go wybawię, bo przylgnął do Mnie;
osłonię go, bo uznał moje imię.
Będzie Mnie wzywał, a Ja go wysłucham
i będę z nim w utrapieniu,
wyzwolę go i sławą obdarzę.
Nasycę go długim życiem
i ukażę mu moje zbawienie.